ประวัติบุญราศีทั้ง 7 แห่งสองคอน

ประวัติบุญราศีทั้ง 7 แห่งประเทศไทย

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

บุญราศี ซิสเตอร์อักแนส พิลา ทิพย์สุข มรณสักขี ค.ศ. 1909-1940 (16 ธันวาคม) เกิด เมื่อปี ค.ศ. 1909/พ.ศ. 2452 ที่บ้านนาฮี บิดาชื่อโยกิม สอน มารดาชื่ออันนา จูม เมื่อเยาว์วัยบิดามารดาได้ย้ายภูมิลำเนาหลายครั้ง ครั้งสุดท้ายย้ายมาอยู่ที่บ้านเวียงคุก จังหวัดหนองคาย เมื่อพิลา (สุภีร์) อายุประมาณ 6 ขวบ ครอบครัวนายสอนได้กลับใจมานับถือศาสนาคาทอลิกทุกคนในเวลาต่อมา เมื่ออายุได้ 15 ปี ได้สมัครใจเข้าเป็นซิสเตอร์ฝึกหัดคณะรักกางเขนที่อารามเชียงหวาง ประเทศลาว ได้ถวายตัวเมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน ค.ศ.1932/พ.ศ. 2475 เป็นต้นมา แม้ ท่านจะเป็นคาทอลิกใหม่ แต่ท่านเป็นผู้ที่มีความเชื่อมั่นคงศรัทธา ขยันขันแข็งในหน้าที่การงาน นอกจากช่วยงานวัด สอนหนังสือและสอนคำสอนแล้ว ท่านยังช่วยทำไร่ทำนาด้วย และท่านถูกสังหารชีวิตในวันที่ 26 ธันวาคม 1940 ขณะนั้นอายุ 31 ปี และได้รับการแต่งตั้งเป็นบุญราศีแห่งประเทศไทยเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 1989/พ.ศ. 2532

บุญราศี อากาทา พุดทา ว่องไว มรณสักขี ค.ศ. 1881-1940 (16 ธันวาคม) ประวัติ น้อยมาก   นัยว่าเกิดเมื่อปี ค.ศ. 1881/พ.ศ. 2424 ที่บ้านแก้วโพธิ์     ไม่ทราบชื่อบิดามารดา ได้กลับใจมานับถือศาสนาคาทอลิกเมื่ออายุมากแล้ว ไม่เคย  แต่งงาน  เคยทำหน้าที่เป็นแม่ครัวตามวัดต่างๆ มาแล้วหลายวัด ครั้งสุดท้ายจึงมาทำหน้าที่เป็นแม่ครัวที่วัดสองคอน เป็น ผู้สูงอายุที่ชาวสองคอนให้ความรักนับถือ เรียกว่า  "แม่" และถูกสังหารชีวิตในวันที่ 26 ธันวาคม ค.ศ. 1940 ขณะนั้นมีอายุประมาณ 59    ปีและได้รับการแต่งตั้งเป็นบุญราศีแห่งประเทศไทยเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 1989/พ.ศ. 2532

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

บุญราศี ซิสเตอร์ลูซีอา คำบาง มรณสักขี ค.ศ. 1917-1940 (16 ธันวาคม) เกิด เมื่อวันที่ 22 มกราคม ค.ศ. 1917/พ.ศ. 2460 ที่บ้านเวียงคุก จังหวัดหนองคาย บิดาชื่อยากอบ คำ มารดาชื่อมักดาเลนา สี ถวายตัวเป็นซิสเตอร์ที่อารามเชียงหวาง เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1937/พ.ศ. 2480 และมาปฏิบัติหน้าที่ที่สองคอนเมื่อปี ค.ศ. 1938 ซิ สเตอร์ลูซีอา คำบาง เป็นผู้ที่มีนิสัยเรียบร้อย สงบเสงี่ยม เยือกเย็น น่ารัก พูดน้อย มีความมั่นคงเลื่อมใสศรัทธาในศาสนา ถือระเบียบวินัยเคร่งครัด มีความเข้มแข็ง และกล้าหาญ และถูกสังหารชีวิตในวันที่ 26 ธันวาคม ค.ศ. 1940 ขณะนั้นอายุ 23 ปี  และได้รับการแต่งตั้งเป็นบุญราศีแห่งประเทศไทยเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 1989/พ.ศ. 2532

บุญราศี เซซีลีอา บุดสี ว่องไว มรณสักขี ค.ศ. 1924-1940 (16 ธันวาคม) เกิด เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม   ค.ศ. 1924/พ.ศ. 2467 ที่บ้านสองคอน บิดาชื่อนายศรีนวล มารดาชื่อนางเทพ มีพี่น้องรวม 8 คน เป็นคาทอลิกแต่แรกเกิด นางสาวบุดสีเป็นผู้มีความศรัทธา มีความรักและเชื่อในองค์พระเจ้ามั่นคงแน่นแฟ้น มีความกล้าหาญ จริงจัง และเด็ดเดี่ยว มีความสนิทสนม และ ใกล้ชิดกับซิสเตอร์ทั้งสอง และมาพักอาศัยอยู่กับซิสเตอร์ เป็นประจำ เธอถูกสังหารเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 1940  ขณะนั้นเธอมีอายุเพียง 16 ปีเท่านั้น และเธอได้รับการแต่งตั้งเป็นบุญราศีแห่งประเทศไทยเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 1989/   พ.ศ. 2532

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

บุญราศี บีบีอานา คำไพ ว่องไวมรณสักขี ค.ศ. 1925-1940(16 ธันวาคม) เกิด เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1925 / พ.ศ. 2468 ที่บ้านสองคอน เป็นบุตรคนสุดท้ายของนายโลน และนางดีเป็นครอบครัวคาทอลิกที่มีความศรัทธา นางสาวคำไพเคยมาพักอยู่กับซิสเตอร์เพื่อ แก้บน    เมื่อครบกำหนดแล้วจึงกลับมาอยู่กับบิดามารดา มีพี่น้องด้วยกัน 8 คน เป็นคนเรียบร้อย สงบ  เสงี่ยมและกล้าหาญ ถูกสังหารเมื่อวันที่26ธันวาคม 1940 ขณะนั้นมีอายุเพียง 15 ปี และได้รับการแต่งตั้งเป็นบุญราศีแห่งประเทศไทยเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 1989 / พ.ศ. 2532 บุญราศี มารีอา พร ว่องไวมรณสักขีค.ศ. 1926-1940 (16 ธันวาคม) เกิด เมื่อวันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 1926/พ.ศ. 2469 ที่บ้านสองคอน บิดาชื่อนายดั้น มารดาชื่อนางผา เป็นคาทอลิกแต่กำเนิด บิดาของเด็กหญิงพรได้ทิ้งครอบครัวไปตั้งแต่เด็กหญิงพรยังเล็กอยู่ และมารดาไม่แต่งงานใหม่ เด็กหญิงพรจึงอาศัยอยู่กับยายและน้าสาว เด็กหญิงพรมีนิสัยไม่ชอบสุงสิงกับผู้ใด ปกติจะออกไปทำไร่ทำนา เลี้ยงวัวควายตลอดวัน นานๆ จึงจะไปหาซิสเตอร์สักครั้ง    เป็นคนซื่อ  มักถูกเพื่อนล้อเลียนอยู่ เสมอ เมื่อซิสเตอร์อักแนสพิลาจัดทำฉลาก   เด็กหญิงพรได้ไปกับนาง เผือกน้าสาว จับฉลากได้คำว่า "ถวายตัวเป็นมาร์ตีร์" ซึ่งเธอก็ได้ถวายตัวจริงๆ ตามฉลากที่จับได้ เธอถูกสังหารเมื่อในวันที่ 26 ธันวาคม 1940 ขณะนั้นมีอายุได้ 14 ปี   และได้รับการแต่งตั้งเป็นบุญราศีแห่งประเทศ ไทยเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 1989/พ.ศ. 2532

บุญราศีครูฟิลิป สีฟอง อ่อนพิทักษ์ครูคำสอนและมรณสักขี ค.ศ. 1907-1940(16 ธันวาคม) ครู ฟิลิป สีฟอง อ่อนพิทักษ์ เกิดเมื่อวันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 1907/พ.ศ. 2450 เกิดที่วัดนักบุญอันนา (หนองแสง) อำเภอเมือง จังหวัดนครพนมบิดาชื่อนายอินตอง เป็นครูโรงเรียนวัดหนองแสง มารดาชื่อนางเพ็ง มาจากซำเหนือ ประเทศลาว ครูสีฟอง ได้ รับการศึกษาขั้นต้นที่โรงเรียนหนองแสง  เมื่อจบได้เข้าศึกษาต่อที่บ้านเณรเล็กที่บางนกแขวก ราชบุรี    ขณะนั้นอายุได้ประมาณ 12-13 ปี เป็นเณรอยู่ประมาณ 3-4 ปี   ก็ล้มเจ็บลง ต้องมารับการรักษาที่กรุงเทพฯ   (เข้าใจว่ามารักษาตัวที่โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์) ขณะรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล  ครูคนหนึ่งมาเยี่ยม เห็นเณรสีฟองเหงาจึงชวนไปชมภาพยนตร์ ซิส เตอร์ที่โรงพยาบาลตรวจพบว่าเณรสีฟองหนีออกไปชมภาพยนตร์ จึงได้รายงานคุณพ่อโชแรง    ซึ่งเป็นเหรัญญิกของมิสซังกรุงเทพฯ ไปถึงคุณพ่ออธิการบ้านเณร คือคุณพ่อการ์ตอง     เณรสีฟองจึงถูกสั่งให้พ้นสภาพเณรและถูกส่งตัวกลับบ้าน เมื่อ กลับมาอยู่ที่วัดหนองแสง นครพนม  สีฟองได้เข้า เรียนต่อชั้นมัธยมที่โรงเรียนปิยะมหาราชาลัย โรงเรียนประจำจังหวัดนครพนม จนจบชั้นมัธยม 1 ทางมิสซังขาดครู    จึงได้ขอให้สีฟองมาเป็นครูของมิสซัง สีฟองจึงลาออกจากโรงเรียนมาเป็นครู      ทางมิสซังขอให้มาสอนที่โรงเรียนวัดสองคอน ครูสีฟองจึงได้ออกเดินทางโดยเรือ ซึ่งสะดวกที่สุดในสมัยนั้น ล่องลงตามลุ่มแม่น้ำโขงมาสอนประจำอยู่ที่วัดสองคอน ตั้งแต่บัดนั้นประมาณปี ค.ศ. 1926 ครูสีฟองแต่งงานกับมารีอาทอง ชาวบ้านเชียงยืน เมื่อปี ค.ศ. 1931/พ.ศ. 2474  มีบุตรธิดารวม 5 คนถูกสังหารเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม ค.ศ. 1940 ขณะนั้นอายุ 33 ปี ครูสีฟองได้แสดงความเชื่อมั่นคงในพระศาสนจักรคาทอลิกอย่างกล้าหาญ เป็นแบบอย่างและเป็นผู้นำผู้อื่นให้มั่นคงในความเชื่อ    อันเป็นสาเหตุให้ท่านจบชีวิตด้วยความโหดร้าย นับเป็นวีรกรรมสูงส่งที่ควรยกย่องสรรเสริญเป็นอย่างยิ่ง สมเด็จพระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ 2 ได้ทรงแต่งตั้งเป็นบุญราศีแห่งประเทศไทยเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 1989/พ.ศ. 2532

ในปี 2483 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ประเทศไทยเจรจาตกลงเรื่องพรมแดนกับประเทศฝรั่งเศสไม่สำเร็จ จนต้องใช้กำลังรบเข้าตัดสินปัญหา            กรณีพิพาทยุติลงตอนหลายปี 2484 โดยการไกล่เกลี่ยของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งตอนปลายปีเดียวกัน ได้เปิดฉากสงครามเอเชียบูรพากับฝ่ายพันธมิตร            และบังคับประเทศไทยให้เข้าร่วม          ความเคียดแค้นต่อ ฝรั่งเศส อันเนื่องจากการใช้อำนาจยึดดินแดนบางส่วนของประเทศไทยไปเป็นของอินโดจีนใน อาณัติของฝรั่งเศสนั้น กอปรกับการที่บาทหลวงตามวัดคาทอลิกส่วนใหญ่เป็นชาวฝรั่งเศส ทำให้ชาวไทยคิดรวมไปว่า ศาสนาคาทอลิกเป็นศาสนาของฝรั่งเศส จึงเริ่มมีการต่อต้านเบียดเบียนเกิดขึ้น ที่หมู่บ้านสองคอน การต่อต้านเริ่มต้นเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจชุดคุ้มครองหมู่บ้าน ประกาศห้ามชาวบ้านนับถือศาสนาคาทอลิก โดยคาดโทษผู้ฝ่าฝืนว่าจะต้องระวางโทษสถานหนัก        คุณพ่อฟิเก ผู้ประจำอยู่ที่สองคอน ถูกขับไล่ออกราชอาณาจักร หมู่บ้านสองคอนจึงขาดผู้ดูแลสัตบุรุษหรือชุมพาบาล เหลือแต่ผู้นำที่ยังเข้มแข็ง คือ ครูสีฟอง และซิสเตอร์ที่ประจำอยู่ที่วัดสองคอน มรณสักขีเจ็ดองค์แห่งประเทศไทย        ชาวบ้านถูกกดขี่มากขึ้น ครูสีฟองจึงทำจดหมายแจ้งพฤติการณ์ดังกล่าว ไปยังเจ้าหน้าที่ของ อ.มุกดาหาร แต่จดหมายดังกล่าวกลับไปตกอยู่ในมือ ของตำรวจ ชุดคุ้มครองหมู่บ้าน ยังผลให้พวกเขาตัดสินใจกำจัดครูสีฟอง         วันที่ 15 ธันวาคม 2483 ครูสีฟองถูกลวงจากจดหมายปลอมว่า นายอำเภอมุกดาหาร สั่งเข้าพบ และออกเดินทางไปพร้อมกับตำรวจสองคน วันรุ่งขึ้น ขณะกำลังข้ามห้วยตุ้มนก ครูสีฟองจึงถูกยิงเสียชีวิต ศพของครูสีฟองถูกฝังไว้ที่บ้านพาลุกา หลังจากครูสีฟองถูกฆ่า แม้ว่าคาทอลิกหลายคน ไม่กล้าแสดงตัว เป็นคาทอลิกอย่างเปิดเผย ชาวบ้านกลุ่มใหญ่ภายใต้การนำของซิสเตอร์สองรูปยังมั่นคงในความเชื่อ         บ่ายวันอาทิตย์ที่ 22 ธันวาคม 2483 ซิสเตอร์ทั้ง 2 รูป ถูกเรียกพบ และมีการปลอบ การขู่ให้ละทิ้งศาสนาคาทอลิก ที่สุดพวกเขาถูกหลอกว่า ถ้าพวกเขาไม่สวมชุดนักบวช การเบียดเบียนศาสนาจะยุติลง เมื่อชาวบ้านเห็นซิสเตอร์ไม่สวมชุดนักบวช พวกเขายิ่งท้อแท้หมดกำลังใจมากกว่าเดิม ต่อมาชาวบ้านถูกเรียกให้มาประชุมด้วย พวกเขาได้รับคำสั่งให้เปลี่ยนศาสนา ทุกคนนั่งเงียบ ยกเว้นนางสาวเซซีลีอา บุดสี ว่องไว ผู้ประกาศว่า "ตายครั้งเดียวเพื่อความเชื่อ ฉันไม่กลัว.          ค่ำของวันที่ 24 ธันวาคม 2483 ซิสเตอร์ทั้งสอง ตัดสินใจสวมชุดนักบวชตามเดิม คืนของวันที่ 24 ธันวาคม 2483 ซิสเตอร์อักแนส พิลา เขียนจดหมายถึงตำรวจฉบับหนึ่ง ซึ่งต่อมาจึงทราบว่า จดหมายฉบับนั้นมีใจความ ดังนี้.-           เวลา เย็นวานนี้ท่านได้รับคำสั่ง....อย่างเด็ดขาดแล้วสำหรับลบล้างพระนามของพระ ผู้เป็นเจ้า ผู้เป็นเจ้าชีวิตจิตใจพวกฉันแต่ผู้เดียว พวกฉันไหว้นมัสการ พระองค์แต่ผู้เดียว แต่ก่อนสองสามวันล่วงมานี้ ท่านได้พูดกับพวกฉันแล้วว่า จะไม่ลบล้างพระนามของพระผู้เป็นเจ้า พวกฉันก็ยินดีพลอยยอมถอดเครื่องแต่งกาย อันนี้ ที่แสดงว่าพวกฉันเป็นข้าปรนนิบัติพระองค์           แต่วันนี้ไม่เป็นเช่นนี้นั้นเสียแล้ว ฉันขอยั่งยืนว่า ศาสนาพระคริสต์เป็นศาสนาจริงเที่ยงแท้แต่ศาสนาเดียว ฉะนั้น พวกฉันขอตอบคำถามของท่าน เวลาเย็นวานนี้... พวกฉันยังไม่ทันได้ตอบคำถามของพวกท่านเลย เพราะว่าพวกฉันยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย มาวันนี้พวกฉันขอตอบว่า... ไหน ๆ ก็ขอท่านจงจัดการสำหรับพวกฉันเสียเถิด... อย่ารอช้าเลยค่ะ จงทำตามคำสั่ง...เถิด   พวกฉันยินดีที่จะถวายชีวิตคืนให้แก่พระผู้เป็นเจ้าผู้ประทานชีวิตนี้ให้ พวกฉันไม่ยอมให้ตกไปเป็นเหยื่อของผีปีศาจหรอกค่ะ ขอจงจัดการเถิด ขอจงเปิดประตูสวรรค์ให้แก่พวกฉันเถิด   พวกฉันจะได้ยั่งยืนว่านอกจากศาสนา ของ พระคริสต์แล้ว ไม่มีทางที่จะเอาตัวรอดขึ้นสวรรค์ได้เลย เอาเถิดค่ะ พวกฉันเตรียมตัวเสร็จสรรพอยู่แล้วค่ะ เมื่อพวกฉันไปแล้วพวกฉันจะไม่ลืมท่านหรอก ขอท่านจงสงสารพวกฉันฝ่ายวิญญาณเถิดค่ะ พวกฉันจะขอขอบใจท่านมาก และจะไม่ลืมบุญคุณของท่านเลย และวันสิ้นภิภพ พวกฉันกับพวกท่านจะได้เห็นหน้ากันอีก จงคอยดูกันเถิด.... ฉันถือตามพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า ขอเป็นพยานให้แก่พระองค์เถิด พระเจ้าค่ะ         พวกฉันคือ นางอักแนส นางลูซีอา แม่พุดทา นางบุดสี นางบัวไข นางสุวรรณ ขอเอาเด็กหญิงภูมา ให้ไปกับพวกฉันด้วยค่ะ เพราะฉันรักมาก พวกฉันตกลงกันหมดแล้วค่ะ        ประมาณบ่ายสามโมงของ วันที่ 26 ธันวาคม ซิสเตอร์กับคณะรวม 8 คน พากันมาที่วัดตามคำสั่งของเจ้าหน้าที่ และหลังจากปฏิเสธที่จะทิ้งความเชื่อ มี 6 คน ผู้พลีชีพในวันนั้น คือ 1. ซิสเตอร์อักแนส พิลา ทิพย์สุข      2. ซิสเตอร์ลูซีอา คำบาง สีคำพอง 3. คุณแม่อากาทา พุดทา ว่องไว         4. นางสาวเซซีลีอา บุดสี ว่องไว 5. นางสาวบีบีอานา คำไพ ว่องไว     6. เด็กหญิงมารีอา พร ว่องไว เด็กหญิงสอน ว่องไว    ซึ่งรวมอยู่ในคณะ ไม่ได้ถูกยิงในครั้งแรก จึงกลับบ้านไป ส่วนคนอื่นถูกยิงซ้ำในเวลาต่อมา         ซิสเตอร์ทั้งสองและคณะของเธอ ได้บรรลุความปรารถนาในอันที่จะตายเพื่อยืนยันความเชื่อ พวกเขาได้หลั่งเลือดทาแผ่นดินไทย เป็นการประกาศให้ทุกคน ได้ทราบว่า พวกเขามีพระเจ้าแต่เพียงองค์เดียวในชีวิตจิตใจและวิญญาณ พระเป็นเจ้าผู้ประทานชีวิตแก่โลก และแก่มนุษย์ พระผู้ดูแล ช่วยเหลือและเมตตาพวกเขา   พวกเขารับชีวิตมาจากพระองค์ พวกเขาก็พร้อมที่จะให้ชีวิตนั้นคืนกับพระองค์ ไม่มีอะไรมาแยกพวกเขาจากพระเป็นเจ้าได้ แม้ความตายก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาหวั่นไหวที่จะละทิ้งพระองค์

         

... หนังสืออนุสรณ์  
พิธีเสกสักการสถานพระมารดาแห่งมรณสักขี 
16 ธันวาคม 1995